Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007




Ακούγοντας μία αφήγηση κατασκευάζεις έναν δικό σου χώρο ο οποίος μπορεί να μεταβάλλεται κατα την εξέλιξή της και να διαφέρει σε κάθε ακροατή, ανάλογα με τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τη χρονική στιγμή που λαμβάνει χώρα η αφήγηση. Ο ακροατής είναι δυνατόν να μεταφέρεται στον χώρο τον οποίο κατασκευάζει ενώ ταυτόχρονα αποστασιοποιείται από τον πραγματικό χώρο στον οποίο βρίσκεται.

Κατα την διάρκεια ενός ταξιδιού πολλές φορές ο επιβάτης, μη γνωρίζοντας τη διαδρομή, δεν καταλαβαίνει σε ποια περιοχή βρίσκεται. Για παράδειγμα, όταν ταξιδεύεις με τρένο, μόνο όταν περνάς από τους σταθμούς καταλαβαίνεις που ακριβώς βρίσκεσαι ενώ στα ενδιάμεσα σημεία τα τοπία που εναλάσσονται είναι παρεμφερή και επαναλαμβάνονται. Για αυτό το λόγο κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού συχνά αναρωτιόμαστε "πού είμαστε".


9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τι "αφηγηση" ειναι αυτη?.....ειναι δικο σας...?

Ανώνυμος είπε...

Ναι..Ναι..σωστά...δεν είχα..κάτσει ποτέ να το αναλύσω...το Θέμα..αλλά έτσι είναι..ωραίο το κείμενο..αλλά..από που το "τσιμήσατε";;;

Ανώνυμος είπε...

ΚΟΙΜΗΣΟΥ! ΚΟΙΜΗΣΟΥ! ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΣ ΜΟΥ! ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ?

Ανώνυμος είπε...

ειδικά στο ταξίδι με το τρένο αυτό το στοιχείο της μη αναγνώρισης του που βρίσκομαι, είναι πιο έντονο απ' οτι στο λεοφωρείο. αυτή η αδιάκοπη σχεδόν μονοτονία.

Ανώνυμος είπε...

εμένα μου ήρθε η εικόνα ενός παλιού δωματίου, όπου μένει κάποιος μόνος... λίγο μελαγχολική ατμόσφαιρα. μελαγχολική φωνή...

Ανώνυμος είπε...

δεν θέλω σχόλια για τη φωνη...ειναι τρομερή.....

Ανώνυμος είπε...

για ποια φωνή από τις δύο μιλάτε?

Ανώνυμος είπε...

για την αφηγηση...πολυ αισθησιακη...

shadows είπε...

kalo ta3idi!!! opou ki an eisai!

to blog www.shadows-everywhere.blogspot.com metafer8ike sto
www.shadows-everywhere-alternative.blogspot.com